خسرو پرویز هنوز بر جای پدر ننشسته بود که وارث دشواری‌های او و ضدیت ژنرال بهرام چوبین شد. خسروپرویز (خسرو دوم) چون یارای ایستادگی در برابر ژنرال بهرام را نداشت 23 نوامبر سال 589 میلادی به قسطنطنیه فرارکرد تا از موریس، امپراتور روم شرقی کمک بخواهد.
موریس که در انتظار چنین فرصتی بود یک سپاه کامل در اختیار خسرو دوم قرار داد و این سپاه با کمک هواداران داخلی خسرو، در جنگ سال 591 میلادی بهرام را شکست داد و موفق شد بر تخت سلطنت ایران بنشیند.
موریس بعدا با شورش یگان‌های پادگان قسطنطنیه روبه‌رو شد و 27 نوامبر سال 602 میلادی هنگام فرار به سوی تیسفون برای گرفتن کمک از خسرو پرویزکشته شد. با مرگ موریس، خسرو پرویز نه‌تنها از زیر بار تعهداتی که در قبال کمک موریس به او سپرده بود بیرون آمد بلکه به فکر اجرای طرح‌های خود که رساندن قلمروی ایران به زمان داریوش بود، افتاد. او کشته شدن موریس را بهانه قرار داد و در سال 605 میلادی آناتولی را تا دروازه‌های قسطنطنیه (استانبول) و سوریه و فلسطین تصرف کرد.
شکست ایران و رد پیشنهاد انتقال پایتخت به شیراز
23 نوامبر 636 میلادی و 4 روز پس از شکست نظامی امپراتوری ایران در نبرد قادسیه و عقب‌نشینی باقیمانده یگان‌ها از پل عتیق و به مخاطره افتادن تیسفون (پایتخت)، جلسه بزرگان کشور برای چاره جویی در کاخ سلطنتی (ایوان مدائن ـ طاق کسرا) تشکیل شد.
حاضران در جلسه پس از شنیدن گزارش جنگ پیشنهاد کردند که پایتخت به شهر استخر (شیراز) منتقل شود زیرا که عرب مهارت جنگ صحرایی دارد نه کوهستانی، و رسیدن به استخر مستلزم عبور از کوهستان است.
یزدگرد سوم (شاه وقت) این پیشنهاد را نپذیرفت و رد این پیشنهاد به باور مورخان، نقطه پایان عمر امپراتوری ایران در عهد باستان بود. امپراتوری ایران در قرون وسطی و جدید چندبار احیا شد و آخرین بار در دوران نادرشاه بود. تیسفون در مارس 637 به دست اعراب مسلمان افتاد. این نیرو سپس در جلولا و سال 641 میلادی در نهاوند واحدهای نظامی یزدگرد سوم را شکست داد و...
مصوبه خرید نسخه اصلی «صورتجلسه انتخاب نادر به شاهی ایران»
دوم آذرماه 1331 شورای وزیران به ریاست دکتر مصدق تصویب کرد که دولت مکلف است به هر بها، نسخه اصلی صورتجلسه انتخاب نادر شاه افشار به پادشاهی ایران در سال 1735 (1148 هجری قمری) از سوی نمایندگان ولایات و بزرگان کشور در اجتماع دشت مغان را خریداری کند و به موزه ایران باستان (ملی) بسپارد.
پای این سند مهر و امضای نمایندگان 35 گانه ولایات و برجستگان کشور وجود دارد و میرزای قزوینی عبارت «الخیرفی‌ماوقع» را که نشانه ارقام 1148 (تاریخ انجام رأی‌گیری در مغان) بود به دست داده بود که قرار شده بود بر یک طرف سکه رسمی قرار گیرد و در طرف دیگر سکه عبارت «نادر ایران‌زمین».
در پی مصوبه دولت، اصل صورتجلسه انتخاب نادرشاه که در اختیار «محمد دانش بزرگ‌نیا» بود، خریداری شد.
درویش خان یکی از پدران موسیقی معاصر ایران
غلامحسین درویش (درویش خان) از پدران موسیقی معاصر ایران 22 نوامبر سال 1926 (یکم آذر 1305 خورشیدی) در یک رویداد رانندگی در خیابان امیریه تهران مجروح و چند ساعت بعد، پس از انتقال به بیمارستان درگذشت.
وی هنگام وفات 54 ساله بود.درویش خان موسیقی را در دارالفنون تحصیل کرده بود و نه‌تنها یک نوازنده تار و سه تار بود بلکه دستگاه‌های موسیقی سنتی ایران را به 7 دستگاه تبدیل کرد و آهنگ‌های فراوان ساخت که 22 آهنگ آن به‌جای مانده است.
